" Shooting Performance "  van Limburgse bodem

 

 

Thei Stals

 

Schutter in hart en nieren in combinatie met zijn vakmanschap als draaier gaf de aanleiding tot intreding  van de naam Stals in de Limburgse schutterswereld op het vlak van de buksen.

 

Filosoferen met andere buksmeesters over de vorm en model van de kogel gaf de aanleiding tot het vervaardigen van een nieuwe kogel gietmal ruim 40 jaar geleden. De resultaten waren zodanig beter dat de eerste buksmeesters hun weg naar Stramproy begonnen te vinden.

Vele buksen werden getest en de praktijkkennis van Thei nam een grote vlucht met als logisch gevolg dat ook de hulzen en de patroonkamers van de lopen onder handen werden genomen.

 

Ook hierin kwam zijn innovatieve denken weer boven drijven en werd het steeds drukker in zijn werkplaats op het "Breyvin" met het reviseren van de toenmalige buksen.

Door de aankoop van de trekbank van de Luikse wapenmaker Dumoulin kwam ook het fabriceren van de lopen binnen het bereik. In de jaren '80 waren nog de zgn "lange" lopen in gebruik bij alle schutterijen maar ook dit ging veranderen.....

In 1988 vervaardigde Thei de eerste "korte" loop op zijn eigen buks. De eerste wedstrijd waaraan werd deelgenomen met deze buks was het Persoonlijk Kampioenschap van de Bond EMM. Na veel bekijks wisten Thei en zoon Jac beslag te leggen op de 2e en 3e prijs.

 

De grote innovatie was geboren met als gevolg dat iedereen heden ten dage met een "korte" loop schiet.

 

Helaas is Thei veel te vroeg van ons heen gegaan en stierf tijdens een schietwedstrijd te Swartbroek in 1990 op 50 jarige leeftijd...

 

 

 



 

 

Jac Stals

 

Als jong menneke kreeg Jac vanzelf het schutterswereldje en het buksen gebeuren met de paplepel ingegoten.

Zoals zo velen begon zijn schutters carrière al op de jonge leeftijd van 7 jaar met trommelen. Het schieten volgde vanzelf met rasse schreden door de activiteiten van vader Thei met als hoogtepunten de winst van het Persoonlijk Kampioenschap van de Federatie alsook van de Bond EMM.

 

Door het overlijden van zijn vader en op vraag van vele schutterijen destijds maakte Jac een carrière wending van rechtenstudent aan de universiteit naar buksenmaker. 

 

Jac nam de lijfspreuk van zijn vader "als het beter was was het niet goed " ter harte en deelde zijn mening dat je het beste alles zelf maakt om de kwaliteit te waarborgen en aldus geschiedde.

Al tijdens de vervaardiging van ruim 100 traditionele buksen met houten kolf kwam het besef dat het beter moest kunnen.

Door bezoeken aan wapenbeurzen en wapenfabrikanten in met name Amerika begon langzaam het idee te rijpen voor een geheel nieuw model buks. Niet alleen qua uiterlijk maar ook door toepassing van geheel andere constructie en technieken deed 25 jaar na de introductie van de "korte" loop de "aluminium" buks haar intrede.........the "Lady in Bronze"

 

Ondertussen doen er een  30-tal "Lady'sdienst op de sjöttewei.